تعریف کفش در این آیین‌نامه شامل هرگونه پای‌افزار اعم از کفش، دمپایی، پوتین، چکمه (بدون تبرج و با تبرج)، صندل و غیره می‌باشد.

نظر به اینکه اخیراً جریان پرتاب کفش به سمت مسئولان قدیم (دشمنان کنونی) و مسئولان جدیدالتأسیس روند فزاینده‌ای گرفته و با عنایت به این مهم که نظم و انضباط باید در همه امور - حتی ایجاد اخلال و بی‌نظمی - رعایت شود و باتوجه به لزوم قانونمندی در به طور کلی (!) آیین‌نامه اجرایی زیر به کلیه نهادهای ذی‌ربط و غیر ذی‌ربط و بالاخص انواع جنبش‌های متضاد و متخاصم ولی همرنگ، بدین وسیله ابلاغ می‌گردد.

بند الف - مسئولان

کفش‌ها اصولاً و اساساً باید به سمت کسانی پرتاب شود که مطابق این آیین‌نامه مسئول خوانده می‌شود.

الف - 1: نظر به اینکه طبق نص صریح قرآن همگی در قبال رعیت مسئول می‌باشیم، لذا همه آحاد جامعه از مسئولان شناخته می‌شوند، فلذا همه می‌توانند با کفش به دک و دهن یکدیگر بکوبند.

الف-2: با عنایت به اینکه همه با هم برابرند اما برخی برابرتر می‌باشند، مستفاد می‌شود که بر این منوال برخی مسئول‌تر هستند.

الف - 3: منظور از مسئول در آیین‌نامه مذکوره، همانا «مسئول‌تر»‌ها هستند، وگرنه پرتاب کفش و بوی پا جامعه را یکجا برمی‌دارد.

الف-4: دایره شمول مسئول علاوه بر مسئولان جدیدالتأسیس کنونی، خائنان امروز که جملگی از مسئولان گذشته بوده‌اند را نیز در بر می‌گیرد.

بند ب- کفش

تعریف کفش در این آیین‌نامه شامل هرگونه پای‌افزار اعم از کفش، دمپایی، پوتین، چکمه (بدون تبرج و با تبرج)، صندل و غیره می‌باشد.

ب-1: گرچه جوراب و در مواردی نادر جوراب شلواری نیز پایپوش به حساب می‌آیند، اما مشمول تعریف کفش نبوده، فلذا پرتاب هرگونه جوراب و جوراب شلواری به سمت مسئولان، علاوه بر آلودگی شیمیایی (به خاطر بدبویی احتمالی) و ایضاً احتمال رواج بی‌بند و باری اخلاقی؛ تخطی از آیین‌نامه تلقی شده و اساساً مشمول قانون مجازات می‌باشد.

بند ج - پرتاب

در این مورد تعریف خاصی در آیین‌نامه ذکر نشده و اساساً به همان تعاریف مرسوم در باب «پرتاب» بسنده می‌گردد.

ج - 1: نکته مهم در پرتاب نشانه‌گیری است. پرتاب‌کننده باید به گونه‌ای نشانه‌گیری نماید که کفش به نقطه منظور نظر، از مسئول مربوطه اصابت نماید.

ج - 2: نقطه اصابت باید به گونه‌ای انتخاب گردد، که ضررهای ثانویه و بلندمدت در پی نداشته باشد و اضرار تنها متوجه خود سوژه باشد.

بند د - مالکیت

کفش پرتابی قطعاً باید متعلق به شخص پرتاب‌کننده باشد و لاغیر.

د-1: پرتاب‌کننده نمی‌تواند بیش از یک جفت کفش همراه داشته باشد. مگر در صورتی که دارای 3 پا یا بیشتر باشد.

***

انگیزه نوشتن آیین‌نامه فوق جلسه سخنرانی اخیر صفارهرندی در رشت بود که طبق معمول چند ماه گذشته با پرتاب کفش به سمت وی به تشنج کشیده شد و صفارهرندی نیز درباره شرایط پرتاب کفش در این جلسه نکاتی را به حضار یادآوری کرد.

جلسه روابط دختر و پسر

از قرار معلوم و به گزارش «ایرنا» جلسه روابط دختر و پسر علاوه بر اینکه مختل گردیده، به شدت هم به درازا کشیده شده است.

ایرنا: «نشست روانشناسی و روابط دختر و پسر، ساعت 30/20 یک‌شنبه شب در تالار فردوسی دانشگاه سیستان و بلوچستان آغاز شد و تا بعد از نیمه شب ادامه داشت».

البته «ایرنا» اخلال در این جلسه را به دلیل حضور «عده اندکی از منتسبین به جریان سبز» دانسته است.

1- کدام سبزها؟ الان همه رقم سبز داریم.

2- من که نمی‌دانم کدام‌شان بوده‌اند، اما هر گروهی بوده، بسیار کم‌ذوقی کرده که یک همچین مراسمی را به هم زده‌ است.

3- به نظر شما از هشت‌و‌نیم شب تا یک بعد از نصف شب، زمان مناسبی برای جلسه بررسی روابط دختر و پسر است؟

4- البته کارشناسی که نمی‌خواست نامش فاش شود در این رابطه گفت: «شما خیلی نگران نباش، اتفاقی که فکر می‌کنی فقط 12 شب می‌افتد، ممکن است 4 بعد از ظهر یا 8 صبح هم بیفتد.» و البته منظورش از اتفاق، به تشنج کشیده شدن جلسه بود.

مشاوران وزیر بهداشت

خانم مرضیه وحیدی‌دستجردی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مشاورانش را معرفی کرد. از قرار معلوم مشاوران ایشان همگی از آقایان هستند.

1- باتوجه به اینکه تحقیقات رئیس‌جمهور برای معرفی وزیر بهداشت نشان داده بود که نیمی از جمعیت کشور را زنان تشکیل می‌دهند و زنان در معرض بیماری‌هایی هستند که باید حتماً وزیر بهداشت زن باشد و با توجه به اینکه در روزهای اخیر وزیر بیشتر به خانم‌ها توصیه‌های پزشکی و بهداشتی می‌کرد، خیلی نگران بودیم. گمان می‌کردیم که دیگر فقط به بیماری‌های زنان پرداخته می‌شود و اساساً تا 4 سال دیگر سرطان پروستات حتی جزو بیماری‌ها هم شمرده نمی‌شود. با خواندن خبر فوق رفع نگرانی شد.

2- به نظر شما حالا مباحث پزشکی مربوطه، در جلسات چگونه مطرح خواهد شد؟

3- اینکه وزیر زن باشد و مشاورانش مرد باشند، خیلی تفاوت دارد با اینکه وزیر مرد باشد و مشاورانش زن؟ پس این همه دعوا سر چی بود؟

راه چاره

دادستان کل کشور گفته: «در حال حاضر مواد مخدر در زندان‌ها از طریق بلعیدن وارد می‌شود که باید ساز و کار مهمی در این باره اندیشیده شود».

1- آیا خوراندن مسهل وی تحت نظر گرفتن اشخاص خیلی سخت است؟ هر چیز که بلعیده شود از طریق ساز و کار طبیعی بالاخره استحصال می‌شود دیگر!

2- فقط از این راه نیست، گاهی هم از راه‌های فرعی دیگر مواد وارد می‌شود که آن هم ساز و کار خاص خودش را دارد. به آن هم توجه شود، بد نیست.

شکیبا، شهرام